Του Ιπποκράτη Κάργα*

Εμπορικό σήμα θεωρείται κάθε σημείο επιδεκτικό γραφικής παραστάσεως, ικανό να διακρίνει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες μιας επιχειρήσεως από εκείνα άλλων επιχειρήσεων (άρθρο 121 του 4072/2012). Αποτελεί επομένως το μέσο που θα καταστήσει το προϊόν που παράγει, εμπορεύεται ή και παρέχει μια επιχείρηση, διακριτό, ξεχωριστό και ανταγωνιστικό τόσο ως προς τρίτες ανταγωνιστικές επιχειρήσεις όσο και προς το ίδιο το καταναλωτικό κοινό, το οποίο πρέπει με γυμνό μάτι να αναγνωρίζει το προϊόν και σε ποιόν ανήκει.

Η κατοχύρωση του εμπορικού σήματος κρίνεται αναγκαία και επιτακτική για δύο λόγους.  Πρώτον γιατί η απλή χρήση του σήματος δεν αποφέρει και την αποκλειστικότητα επ’ αυτού η οποία και αποκτάται μετά τη διαδικασία καταχώρισης αυτού (άρθρο 122 του 4072/2012) και δεύτερον διότι σε συνθήκες παγκοσμοιοποίησης και ελεύθερου ανταγωνισμού παρατηρούνται συχνά κρούσματα κακόβουλης χρήσης και εκμετάλλευσης εμπορικών σημάτων και επωνυμιών ειδικότερα στις εμπορικές συναλλαγές που πραγματοποιούνται στην Ασία και στην Αφρική.

Υπάρχουν τρία επίπεδα προστασίας εμπορικού σήματος. Το  εθνικό σήμα, το κοινοτικό σήμα και το  διεθνές σήμα. Εάν μία επιχείρηση δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, η ημεδαπή κατοχύρωση ενός εθνικού σήματος την καλύπτει. Αντίστοιχα, εάν ένα φυσικό πρόσωπο ή εταιρεία διενεργεί εξαγωγές στην Ευρώπη, σκόπιμη είναι η κοινοτική κατοχύρωση ενός κοινοτικού σήματος (ευρωπαϊκό σήμα). Τέλος, εάν οι εξαγωγές διεξάγονται σε χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η διεθνής κατοχύρωση ενός διεθνούς σήματος είναι ιδιαίτερα σημαντική, προϋποθέτει ωστόσο ότι θα έχει προηγηθεί μία ή και οι δύο από τις προηγούμενες διαδικασίες κατοχύρωσης.

*δικηγόρος, υπεύθυνος γραφείου Νάουσας της δικηγορικής εταιρείας «ΜΙΧΑΗΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ»