Με το θάνατο του εργαζομένου λύεται και η σύμβαση εργασίας αυτού.

Ορισμένα από τα δικαιώματα που είχε ο εργαζόμενος έναντι του εργοδότη του μπορούν ν' ασκηθούν από τους κληρονόμους του εφ' όσον έχει γεννηθεί η σχετική αξίωση, ενώ άλλα δικαιώματα, είτε διότι είναι προσωποπαγή είτε διότι δεν έχει γεννηθεί η σχετική αξίωση, δεν μεταβιβάζονται στους κληρονόμους.

Έτσι οι κληρονόμοι του μισθωτού δικαιούνται να ζητήσουν:

1. Τις αποδοχές ή άλλου είδους αμοιβές του εργαζόμενου για εργασία που είχε ήδη προσφέρει και για την οποία δεν είχε λάβει αμοιβή.

2. Τα επιδόματα εορτών εφ' όσον είχε παρασχεθεί από τον εργαζόμενο εργασία μέσα στα κρίσιμα για την χορήγηση των επιδομάτων εορτών διαστήματα (1 Ιανουαρίου έως 30 Απριλίου για το επίδομα Πάσχα και 1 Μαΐου έως 31 Δεκεμβρίου για το επίδομα Χριστουγέννων).

3. Τις αποδοχές και το επίδομα αδείας για εργαζόμενο που απεβίωσε πριν λάβει την οφειλόμενη σ' αυτόν άδεια του ημερολογιακού έτους του  θανάτου.

Δεν δικαιούνται να ζητήσουν οι κληρονόμοι:

1. Την αποζημίωση απολύσεως, εφ' όσον δεν έχει προηγηθεί του θανάτου καταγγελία εκ μέρους του εργοδότη. Η αξίωση για την αποζημίωση είναι προσωποπαγής, αφού έχει ως σκοπό να βοηθήσει τον μισθωτό μέχρι να εξεύρει νέα εργασία. Εννοείται ότι αν έχει προηγηθεί η καταγγελία, τότε το δικαίωμα για την αποζημίωση, ολόκληρη ή για τις απομένουσες δόσεις, είναι γεγεννημένο και μπορεί να ασκηθεί από τους κληρονόμους.

2. Την μειωμένη (λόγω συμπληρώσεως προϋποθέσεων πλήρους συντάξεως γήρατος) αποζημίωση, αφού προϋπόθεση εφαρμογής της διατάξεως αυτής είναι η οικειοθελής αποχώρηση ή η απόλυση του δικαιούχου εκ μέρους του εργοδότη.

Όσον αφορά τις υποχρεώσεις του εργοδότη έναντι των Αρχών: Απαιτείται  γνωστοποίηση του θανάτου μόνον στον ΟΑΕΔ.