Με το σχέδιο νόμου, το οποίο πέρασε ήδη από διαβούλευση, ενσωματώνεται στο εθνικό μας δίκαιο η Κοινοτική Οδηγία 2019/1152 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας, μέσω της οποίας προωθούνται επίσης σημαντικές αλλαγές στην αγορά εργασίας.

Μια πολύ σημαντική αλλαγή αποτελεί η νομοθέτηση των λεγόμενων συμβάσεων μηδενικών ωρών (zero hour contracts), οι οποίες αποτελούν μια μορφή ευέλικτης απασχόλησης.

Παρά το γεγονός ότι η ανάδυση των εν λόγω συμβάσεων δεν αποτελεί πρόσφατο γεγονός, είναι αδιαμφισβήτητο πως τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν μία νέα δυναμική, ευρισκόμενες στο επίκεντρο των συζητήσεων λόγω της ευρείας διάδοσής τους σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και σε διαφορετικούς τομείς δραστηριότητας.

Πρόκειται στην ουσία για τις συμβάσεις εργασίας, με τις οποίες ο εργοδότης μπορεί να αξιοποιεί τον εργαζόμενο όταν αυτός το επιθυμεί.

Έτσι ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να δεχτεί να απασχοληθεί από τον εργοδότη, μόνο όταν πληρούνται σωρευτικά οι ακόλουθες δύο προϋποθέσεις:

α) Η εργασία παρέχεται εντός προκαθορισμένων ωρών και ημερών αναφοράς, τις οποίες ο εργοδότης υποχρεωτικά γνωστοποιεί στον εργαζόμενο.

β) Ο εργαζόμενος έχει ειδοποιηθεί από τον εργοδότη για την ανάθεση της εργασίας εγγράφως ή με γραπτό μήνυμα μέσω κινητού τηλεφώνου (sms) ή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή με άλλο πρόσφορο τρόπο, σε εύλογο χρόνο που δεν μπορεί να είναι μικρότερος των είκοσι τεσσάρων (24) ωρών πριν από την ανάληψη της εργασίας, πλην περιπτώσεων που δικαιολογούν αντικειμενικά μικρότερο χρόνο προειδοποίησης, τον οποίο ο εργοδότης γνωστοποιεί στον εργαζόμενο.

Αν οι ανωτέρω προϋποθέσεις δεν πληρούνται σωρευτικά, ο εργαζόμενος δικαιούται να αρνηθεί την ανάληψη εργασίας. Σε αυτή την περίπτωση απαγορεύεται οποιαδήποτε δυσμενής διάκριση σε βάρος του εργαζόμενου από τον εργοδότη.

Αν οποιαδήποτε χρονική στιγμή και πάντως πριν από την ανάληψη της εργασίας ο εργοδότης ακυρώσει την ανάθεσή της, ο εργαζόμενος δικαιούται αποζημίωση που αντιστοιχεί στο ημερομίσθιο της εργασίας που δεν του ανατέθηκε.

Να τονιστεί ότι σε περίπτωση σύναψης μιας τέτοιας σύμβασης, τα μέρη υποχρεούνται να συμφωνούν έναν ελάχιστο αριθμό αμειβόμενων ωρών εργασίας, άλλως η σύμβαση είναι άκυρη.