Η ελληνική νομοθεσία προβλέπει την επιμέλεια του ανήλικου παιδιού ως μέρος της ευρύτερης έννοιας της γονικής μέριμνας.

Ειδικότερα:

• η γονική Μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου και επιπλέον τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του, και
• η επιμέλεια του τέκνου περιλαμβάνει μόνο την ανατροφή, την επίβλεψη, την μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του.

Το θέμα της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας του παιδιού μπορεί να ρυθμισθεί είτε συναινετικά στα πλαίσια ενός συναινετικού διαζυγίου είτε με απόφαση δικαστηρίου.

Με τη νέα νομοθεσία το Δικαστήριο μπορεί να δώσει συνεπιμέλεια ακόμα και αν δεν συμφωνούν και οι δύο γονείς. Οι καινοτόμες διατάξεις του νέου νομοσχεδίου αφορούν κυρίως την επικοινωνία του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί με αυτό.

Συγκεκριμένα προβλέπεται ότι ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί έχει δικαίωμα και υποχρέωση να επικοινωνεί όσο το δυνατόν περισσότερο με το παιδί.

Μάλιστα ο νέος νόμος θα θέσει και ένα τεκμήριο ότι η δια ζώσης επικοινωνία αυτή δεν πρέπει να είναι λιγότερη από το 1/3 του χρόνου του παιδιού. Αυτό πρακτικά ισοδυναμεί με 4 μήνες τον χρόνο, γεγονός που μπορεί να δημιουργήσει πολλά πρακτικά προβλήματα και να διαταράξει την καθημερινότητα των παιδιών.

Κυρίως για τα παιδιά που πηγαίνουν σχολείο και η καθημερινότητά τους είναι γεμάτη από φροντιστήρια, δραστηριότητες και διάβασμα, το να υποχρεωθούν να περνούν 4 μήνες τον χρόνο με τον γονέα που δεν διαμένουν είναι σε πολλές περιπτώσεις ανεφάρμοστο.